Infiltratiebonus

VLARIO pleit al enkele jaren voor de invoering van een infiltratiebonus. Met deze nota wil VLARIO opnieuw pleiten voor het invoeren van een infiltratiebonus, oftewel dus deze vermijdbare hemelwaterheffing. De praktijk in het buitenland heeft aangetoond dat dit mogelijk is.

Wat is de infiltratiebonus?
Wie rechtstreeks regenwater afvoert naar openbaar domein betaalt voor de infrastructuur, afvoer en verwerking van regenwater. Wie dus regenwater op eigen terrein houdt wordt beloond.

Waarom een infiltratiebonus?
Door de steeds verdere verharding van het landschap, met grotere en snellere afvoer van hemelwater en minder infiltratie, wordt zowel de kans op wateroverlast langs rioleringen en waterlopen als de verdroging verder in de hand gewerkt. Het leidt dus tot een verstoring van de watercyclus.

De nood aan bijkomend vasthouden van water, voeding van het grondwatersysteem, het reduceren van de vraag naar drinkwater en afname van de piekbelasting op rioleringen zijn cruciale elementen voor een duurzaam en klimaat robuust waterbeheer. In ieder van deze cruciale elementen speelt hemelwater een belangrijke rol.

Samengevat is er vooral nood aan bijkomende opvang, gebruik en infiltratie van hemelwater. Lozing van niet gebruikt hemelwater op een gemengd rioleringsstelsel veroorzaakt een toename van het afvalwaterdebiet. Het mengsel van afvalwater en ongebruikt hemelwater wordt immers als afvalwater beschouwd. Bovendien leidt deze hemelwaterlozing tot het in werking treden van overstorten en bijkomende vuilvrachten en piekbelasting van de waterloop, tot verhoogde transportkosten en tot een minder efficiënte rioolwaterzuivering.

De lozer van het hemelwater op een gemengde riolering kan bijgevolg verantwoordelijk gesteld worden voor deze bijkomende kostprijs en deze bijkomende negatieve ecologische gevolgen.

Ook indien er reeds een gescheiden stelsel aanwezig is, zorgt de lozing van het ongebruikt hemelwater voor grotere regenwaterdebieten en dus grotere kosten voor de aanleg van de regenwaterstelsels. Er dient dan immers voldoende capaciteit voor de regenwaterleidingen, bufferbekkens en pompinstallaties voorzien te worden. Op dit ogenblik worden meer dan de helft (50 à 60%) van de totale kosten voor de aanleg van riolering veroorzaakt door de afvoer van regenwater.

De hogervermelde kosten worden nu betaald via de (gemeentelijke en bovengemeentelijke) saneringsbijdrage op de waterfactuur.
Volgens artikel 9 van de Kaderrichtlijn Water en artikel 6, 6° van het Decreet Integraal Waterbeleid, moeten de kosten voor waterdiensten conform het kostenterugwinningsbeginsel verhaald worden op de consument/gebruiker.

Het gebruik van hemelwater is van belang voor de kostenterugwinning van volgende waterdiensten:

Publieke (drink-)waterproductie en –distributie;
Publieke inzameling en zuivering van afvalwater.

Burgers en bedrijven die daarvoor inspanningen doen, zouden daar ook een financieel voordeel voor moeten kunnen krijgen. Dit kan door op de waterfactuur de kosten voor afvoer van regenwater te scheiden van de kosten voor afvalwatertransport en –zuivering.

Hiermee wordt het principe van ‘de vervuiler betaalt’, zoals opgelegd in de Kaderrichtlijn Water, toegepast. Op dit moment wordt dit principe maar gedeeltelijk geïmplementeerd, want de kosten voor het verwerken van afvalwater (afwatering en reiniging) zijn volledig aan het drinkwatergebruik gekoppeld.

Lees meer in de nota.